ณ ศูนย์วิปัสสนาโพธิวัณณา เราจัดหลักสูตรพระในบ้านสำหรับทุกคนในครอบครัว เหมาะสำหรับคนเป็นพ่อแม่และคนเป็นลูก ทุกวันนี้แม่ชีคิดว่า ด้วยเทคโนโลยีและปัจจัยหลายๆ อย่าง ทำให้พ่อแม่ลูกห่างเหินกันมากขึ้น พ่อไปทาง แม่ไปทาง ลูกไปทาง มีเวลาให้กันน้อยลง จึงเกิดช่องว่างแห่งความไม่เข้าใจกัน หลายคนที่มาหาแม่ชีมีความทุกข์เกี่ยวกับครอบครัว พ่อแม่ไม่เข้าจใจลูก ลูกก็ดื้อไม่เชื่อฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่ แล้วเด็กรุ่นใหม่จะมีความมั่นใจในตัวเองสูง หากพ่อแม่ดุด่าว่ากล่าว ใช้ไม้แข็งมาแก้ก็จะยิ่งไปกันใหญ่ แค่ลูกรู้สึกเกรงใจ เคารพรักและกตัญญูต่อพ่อแม่ เขาก็จะไม่กล้าแสดงความก้าวร้าวกับพ่อแม่ไปเอง
แม่ชีเคยอ่านนิทานที่เป็นคติสอนใจของจีน มีเรื่องน่าประทับใจมากมาย หนึ่งในนั้นคือเรื่องราวเกี่ยวกับความกตัญญู จะเห็นได้ว่าประเทศจีนเป็นประเทศที่ยิ่งใหญ่มายาวนานนับพันๆ ปี วัฒนธรรมหนึ่งที่คนจีนให้ความสำคัญมาก คือ ความกตัญญูกตเวทีที่ลูกหลานพึงมีต่อบรรพบุรุษ
นิทานเรื่องหนึ่งที่แม่ชีประทับใจคือเรื่องลูกชายที่มีความกตัญญูต่อแม่เป็นอย่างมาก ถึงกับขนาดยอมถอดเสื้อเพื่อล่อให้ยุงมากัดตัวเองแทนแม่ที่นอนหลับอยู่ พวกเราเคยเห็ฯใครในสังคมแสดงความกตัญญูในเล็กน้อยอย่างนี้บ้างหรือไม่
ด้วยเห็นความสำคัญเรื่องความกตัญญู ดังนั้นศูนย์วิปัสสนาโพธิวัณณาแห่งนี้ แม่ชีจึงได้จัดกิจกรรมพระในบ้าน โดยมีมหาวุฒฺชัย อ่ำบำรุง หลานชายที่เคยบวชเรียนมาถึง ๑๒ พรรษาตั้งแต่เป็นเณรมาเป็นวิทยากรให้
ในแต่ละครั้งที่อบรมหลักสูตรสามวันก็ดี เจ็ดวันก็ดี เรามีกิจจกรมพระในบ้าน ลูกๆ หลายคนจะซาบซึ้งกับความรักที่พ่อแม่มีให้ อย่างเช่นเราจะพูดว่า วัว ไม่ว่าใครจะว่ามันดื้อ มันโง่ หรืออะไรก็ตาม แต่มีสิ่งหนึ่งที่วัวไม่เคยทำคือเถียงพ่อแม่ ข้อความนี้โดนใจกันเป็นแถวๆ เพราะพ่อแม่มักจะมาเล่าว่า ลูกเถียงคำไม่ตกฟาก เถียงโดยไม่คิดเลยว่าสิ่งที่ตัวเองทำลงไปจะทำให้พ่อแม่เสียใจขนาดไหน ทั้งนี้เพราะเด็กยึดตัวเองเป็นใหญ่ หากมีอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจ จากมนุษย์น่ารักๆ ก็แปลงร่างเป็นปลาทูมหาชัย “หน้างอ คอหัก” แล้วก็เถียงคำไม่ตกฟาก
แต่บางครั้งชีวิตก็เหมือนกงเกวียนกำเกวียน ถ้าลองนึกดูให้ดี สิ่งที่เราทำให้พ่อแม่ปวดร้าวใจ ทุกข์ใจมาก่อน พอถึงรุ่นลูกเรา เขาก็ทำให้เราเจ็บช้ำน้ำใจเช่นเดียวกัน แต่ก็ไม่สายที่จะเริ่มกันใหม่ด้วยการขอขมากรรม สิ่งใดที่ผู้เป็นลูกล่วงเกินพ่อแม่ของตน ก็ให้ขอขมากรรมแล้วหันมาเชื่อฟังพ่อแม่มากขึ้น พ่อแม่พร้อมยินดียกโทษให้อยู่แล้ว ถ้าเป็นไปได้ให้ลูกตักน้ำล้างเท้าให้พ่อแม่ เชื่อหรือไม่ว่าชีวิตที่ติดขัดหลายๆ อย่าง จะผ่านไปได้ด้วยดี หากทำเช่นนี้ได้ ชีวิตก็จะเปลี่ยนไปในทางที่ดี
รูปแบบการอบรมหลักสูตรพระในบ้านที่ศูนย์วิปัสสนาโพธิวัณณา เราจะให้ลูกจูงมือพ่อแม่หรือญาติผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือออกมาที่ด้านหน้า เพื่อให้คนเป็นลูกทำพิธีขอขมากรรม พ่อแม่และลูกต่างกล่าวสิ่งที่อยู่ในใจ หรือสิ่งที่เคยทำผิดพลาดต่อกันมาและกล่าวให้อภัยซึ่งกันและกัน ท่ามกลางหยาดน้ำตาและเสียงร่ำไห้ของทั้งสองฝ่าย ซึ่งใครที่อยู่ในบรรยากาศนั้นจะรู้สึกซาบซึ้งไปด้วย
แม่ชีอยากบอกคนเป็นลูกทุกคนว่า เมื่อยังเป็นเด็ก เราต้องเชื่อฟังพ่อแม่และปฏิบัติตัวอย่างที่ท่านต้องการ เพราะอย่างน้อยท่าก็เลี้ยงเรามา เมื่อเราโตขึ้น เราค่อยมาพิจารณาว่าสิ่งที่พ่อแม่สอนมานั้นอยู่ในศีลในธรรมไหม สอนถูกไหม หากเป็นเรื่องที่ถูก เราก็จงทำตาม ชีวิตจะได้เจริญรุ่งเรือง มีบ้างเหมือนกันที่พ่อแม่บางคนทำผิดศีล ไม่อยู่ในศีลในธรรม เช่น เป็นโจร เป็นนักพนัน ผิดลูกผิดเมีย ยุให้ลูกทำผิด คนเป็นลูกต้องมีสติปัญญา เราจะเห็นวง่าคนบางคนน่าสงสาร มีกรรมตั้งแต่เกิด เพราะมาเกิดในครอบครัวมที่ไม่มีศีลมีธรรม ดังนั้นต้องตั้งสติให้ได้ว่า ไม่ว่าพ่อแม่จะเป็นคนดีหรือไม่ดี เราต้องสำนึกในบุญคุณ สงเคราะห์ท่านตามความเหมาะสม แต่ไม่ใช่กตัญญูแบบที่ตัวเองไม่มีจะกินแล้วไปกู้หนี้ยืมสินจนทำให้ครอบครัวตัวเองต้องเดือดร้อน อย่างนั้นก็เกินไป เราต้องกตัญญูอย่างมีสติ ลูกที่ดีที่กตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่ เทวดาจะคุ้มครอง
สำหรับคนเป็นพ่อแม่ก็ต้องเป็นแบบอย่างที่ดี ด้วยการแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่ของตัวเองซึ่งเป็นปู่ย่าตายายของลูก เมื่อลูกเห็นพ่อแม่ปฏิบัติเช่นนี้ ลูกจะทำตามโดยไม่ต้องพร่ำสอนแต่อย่างใด
ส่วนคนที่เป็นสามีภรรยา แต่งงานใช้ชีวิตคู่กันแล้วก็ต้องมีน้ำอดน้ำทนต่อกัน ไม่ขัดใจกัน รู้จักประคองใจกันไป แม่ชีอยากบอกว่า บ้านจะสงบสุขแค่ไหนก็มาจากคนที่เป็นภรรยา หากภรรยาไม่เป็นคนคิดเล็กคิดน้อย ไม่จู้จี้จุกจิก ไม่เอาแต่ใจ ไม่เจ้าอารมณ์ หรือพยายามบังคับให้ลูกและสามีเป็นอย่างใจตัวเองแล้วละก็ ชีวิตครอบครัวก็จะเป็นสุขง่าย ยิ่งถ้าคนเป็นภรรยาปฏิบัติธรรมก็จะนำความเปลี่ยนแปลงมาสู่ครอบครัว เริ่มจากเมื่อสามีเห็นว่าภรรยาเปลี่ยนไปในทางที่ดีจากการปฏิบัติธรรม ก็จะทำให้สามีมาปฏิบัติด้วย แม่ชีพบเห็นครอบครัววแบบนี้เยอะมาก และเห็นว่าชีวิตของเขามีความสุขก็ด้วยมีธรรมะเป็นหลักยึดเหนี่ยวจิตใจ
กิจกรรม “พระในบ้าน” เป็นบทบาทสำคัญอย่างหนึ่งของศูนย์วิปัสสนาโพธิวัณณา ซึ่งแม่ชีรู้สึกดีใจที่มีส่วนช่วยผสานความสัมพันธ์ของคนในครอบครัวได้ในระดับหนึ่ง